stopzetting

Stopzetting is het act van het stoppen of afbreken van een activiteit, project, proces of operatie. In het Nederlands is stopzetting een neutrale term die zowel tijdelijke suspensie als permanente beëindiging kan aanduiden. De term is breed toepasbaar in publieke, private en non-profitcontexten.

Stopzetting komt voor in verschillende domeinen, zoals bedrijfsleven en governance. Voorbeelden zijn de stopzetting van productie of van een productielijn, het terugtrekken van een bedrijf uit een markt vanwege financiële problemen, of het beëindigen van overheidsprogramma’s en subsidies. In projectmanagement verwijst stopzetting naar het tijdelijk of definitief beëindigen van een project voordat alle doelstellingen zijn bereikt, vaak om strategische, financiële of technische redenen.

Formele stopzetting gaat doorgaans gepaard met procedurele stappen. Dit kan bestaan uit het informeren van belanghebbenden, het waarborgen van de huidige waarde van activa en het afwikkelen van contractuele verplichtingen. Bij organisaties kan stopzetting leiden tot herstructurering, ontbinding (beëindiging van de rechtspersoon) en mogelijk tot vereffening of faillissement, afhankelijk van de rechtspositie en de omstandigheden.

De gevolgen van stopzetting zijn onder meer gevolgen voor personeel, leveranciers en klanten, en voor lopende verplichtingen. Ook technische en financiële aspecten zoals het beëindigen van investeringen, het sluiten van faciliteiten en het afhandelen van resterende activa spelen een rol. In de publieke sfeer kan stopzetting betekenen dat een programma of subsidie wordt beëindigd of stopgezet.

Zie ook: ontbinding, beëindiging, faillissement, wind-down. Stopzetting is een overkoepelende aanduiding voor elke vorm van stoppen met een activiteit of entiteit, met de specifieke wijze van beëindiging afhankelijk van de context en jurisdictie.