gezichtsproblemen

Gezichtsproblemen is een verzamelterm voor aandoeningen die het gezicht betreffen en de uiterlijkheid of de werking ervan kunnen beïnvloeden. Daaraan liggen uiteenlopende oorzaken ten grondslag, variërend van huid- en esthetische kwesties tot structurele afwijkingen, traumatische letsels en zenuw- of muskelfunctiestoornissen.

Oorzaken en categorieën omvatten dermatologische aandoeningen (zoals acne, rosacea, dermatitis en pigmentstoornissen), littekenvorming en veroudering van de huid, aangeboren afwijkingen zoals gebits- of verhemelteproblemen, en letsels of infecties die het gezicht kunnen beschadigen. Ook neurologische en musculaire aandoeningen spelen een rol, bijvoorbeeld gezichtsverlamming (faciale parese, ook bekend als Bellse parese) of chronische gezichtspijn (zoals trigeminus neuralgie).

Symptomen variëren per aandoening maar kunnen bestaan uit huidontsteking, zwelling, roodheid of vlekken, pijn, eenzijdige gezichtsverlamming of asymmetrie, moeite met spreken of slikken, beperkte uitdrukkingsvrijheid en cosmetische zorgen. Bij structurele afwijkingen kunnen in- en uitsteeksels, asymmetrie of functieverlies centraal staan.

Diagnose vindt meestal plaats via huisarts of specialisten zoals dermatologen, kaakchirurgen of neurologen. Dit omvat anamnese, lichamelijk onderzoek en mogelijk beeldvorming (bijvoorbeeld MRI of CT) of laboratoriumonderzoek. Afhankelijk van de oorzaak kan diagnostiek aanvullende disciplines vereisen, zoals odontologie, plastische of maxillofaciale chirurgie en fysiotherapie.

Behandeling is afhankelijk van de specifieke afwijking en kan bestaan uit conservatieve huidzorg, medicatie, revalidatie en fysiotherapie, plastische of reconstructieve chirurgie, of gerichte pijnbehandeling. Preventie richt zich op huidbescherming en vroegtijdige behandeling van aandoeningen die tot blijvende schade kunnen leiden. Prognose varieert per aandoening en hangt af van tijdige diagnose en multidisciplinaire zorg.