gevolggeving

Gevolggeving is een term die in sommige Nederlandse teksten wordt gebruikt om te verwijzen naar het proces waardoor handelingen, uitspraken of gebeurtenissen leiden tot specifieke uitkomsten binnen een systeem. De samenstelling van het woord combineert gevolg (consequentie) met het suffix -geving dat vaak een abstracte handeling of toestand aanduidt.

In de filosofie en logica verwijst gevolggeving meestal naar de relatie van logische gevolgtrekking: een conclusie volgt uit premissen als elke interpretatie waarin de premissen waar zijn, ook de conclusie waarmaakt. In juridische en beleidscontext verwijst gevolggeving naar de reeks uitkomsten die voortvloeien uit een regel, besluit of beleid, waaronder rechten, plichten en sancties en de sociale en economische effecten die daarop volgen.

In risico- en impactanalyse wordt gevolggeving gebruikt om de potentiële uitkomsten in kaart te brengen, verbanden tussen oorzaken en effecten te analyseren en om maatregelen te evalueren op basis van verwachte gevolgen, waarschijnlijkheid en ernst.

Hoewel gevolggeving in sommige bronnen als synoniem wordt gebruikt voor logische gevolgtrekking of causaliteitsbegrip, bestaat er geen uniforme definitie. De term is daarom afhankelijk van de context en de discipline.

Zie ook: logische gevolgtrekking, causaliteit, consequenties, aansprakelijkheid.