gehoorgrenzen
Gehoorgrenzen verwijzen naar de drempels waarbij geluiden voor een mens net hoorbaar worden. In de audiologie wordt voor elk frequentiebereik de gehoorgrens vastgesteld, meestal uitgedrukt in decibel ten opzichte van een referentie: dB HL (hearing level). Bij iemand met normaal gehoor ligt de gehoorgrens in de meeste standaardtesten rond 0 dB HL bij veel frequenties; in de praktijk variëren de drempels per persoon en per frequentie. Geluid wordt als hoorbaar beschouwd zodra het toonniveau net boven die drempel uitkomt. Gehoorgrenzen worden gemeten met pure-tone audiometrie, waarbij tonen in verschillende frequenties en niveaus worden aangeboden en de laagste hoorbare toon wordt vastgelegd.
Normale gehoorgrenzen bestrijken het bereik van circa 20 Hz tot 20 kHz; de gevoeligheid is niet uniforme
Gehoorgrenzen zijn essentieel in diagnose en hulpmiddelen. Ze helpen bij het classificeren van gehoorverlies, bij het