galafvoer

Galafvoer, in de medische literatuur ook wel biliäre drainage genoemd, is het proces waarbij gal uit de lever en de galwegen wordt afgevoerd naar de darm of naar een extern opvangsysteem. Gal wordt normaal gesproken via de galwegen getransporteerd naar de dunne darm, waar het onder andere helpt bij de afbraak van vetten. Soms is het noodzakelijk om gal op andere manieren te afvoeren, bijvoorbeeld bij obstructie of bij lekken.

Anatomie en fysiologie: Gal wordt geproduceerd door hepatocyten in de lever en gaat via de galwegen naar de gemeenschappelijke gal- of lijdensbuis. De cystische buis voert gal uit de galblaas, en beide vertrekken komen samen in de galgang die uitmondt in de twaalfvingerige darm via de sfinter van Oddi. Galzouten en bilirubine spelen een belangrijke rol bij de vertering en uitscheiding van afvalstoffen. Bij obstructies of kde aandoeningen kan de galstroom worden belemmerd, wat tot geelzucht en ontsteking kan leiden.

Indicaties voor galdrainage zijn onder meer obstructieve cholestase door galstenen of tumoren, biliaire stricturen, cholangitis (galwegontsteking), en(lekkage) na operaties aan de lever of galwegen. Ook bij ernstige galblokkades kan drainage tijdelijk essentieel zijn.

Methoden: Galafvoer kan intern plaatsvinden via endoscopische stentplaatsing door middel van ERCP of chirurgische bypassprocedures, of extern via percutane transhepatische drainage (PTBD) waarbij een katheter met een opvangzak buiten het lichaam terechtkomt. Soms wordt een T-naald-drainage of cholecystostomie toegepast om de galblaas extern te ledigen.

Complicaties en uitkomsten: Mogelijke complicaties zijn infectie, bloedingen, lekkage van gal, stent- of katheterverandering, en pancreatitis. Doel is een veilige afvoer van gal, verlichting van symptomen en preventie van endotoxine-verwikkelingen. De uiteindelijke prognose hangt af van de onderliggende oorzaak en tijdige behandeling.