formuleerden

Formuleren is het proces waarbij gedachten, ideeën of voorschriften in duidelijke en precieze taal of in een concrete formulering worden uitgedrukt. Het kan gaan om korte uitspraken, beleidsverklaringen, onderzoekshypothesen of wiskundige modellen. Formuleren is daarmee vaak een stap van denken naar vertellen, vastleggen of communiceren.

In wetenschappen, beleid en media wordt veel gesproken over de formulering van een boodschap of conclusie. De gekozen formulering bepaalt de nauwkeurigheid, reikwijdte en interpretatie. Het werkwoord wordt veel gebruikt in combinatie met concrete teksten, zoals “zij formuleerden een hypothese” of “de nota formuleerde vijf kernpunten.”

Etymologisch komt het werkwoord van het zelfstandig naamwoord formule, uit het Franse formule en het Latijnse formula, dat oorspronkelijk ‘vaste vorm’ of ‘regel’ betekende. De betekenis is door de tijd heen verrijkt met het idee van systematisch en doelgericht woordgebruik.

Conjugatie en gebruiksvoorbeelden illustreren de verscheidenheid: ik formuleer, jij formuleert, hij formuleert, wij formuleren, jullie formuleren, zij formuleren. Verleden tijd: ik formuleerde, jij formuleerde, hij formuleerde, wij formuleerden, jullie formuleerden, zij formuleerden. Zie ook formulering en formule als verwante termen; beide verwijzen naar de wijze waarop taal en regels worden vastgelegd of uitgedrukt. Formuleren speelt een centrale rol in communicatie, academisch schrijven en beleidscontexten.