forceert

Forceert is de derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van het Nederlandse werkwoord forceren. Forceren betekent in hoofdzaak met geweld, dwang of druk iets proberen te bereiken of door te voeren. Dit kan zowel letterlijk zijn, zoals een deur openen door force te geven, als figuurlijk, zoals het forceren van een besluit of een beleidsmaatregel tegen tegenstand in.

Het werkwoord forceren is een leenwoord uit het Frans, waarin forceren overeenkomt met forcer (to force). De Franse vorm is weer gerelateerd aan het Latijnse fortis, wat kracht of sterkte aanduidt. In het Nederlands is forceren de standaard baanaanwending; de infinitief is forceren, de verleden tijd is forceerde en het voltooid deelwoord is geforceerd. Gegeneraliseerde vervoegingen volgen de reguliere patronen van Nederlandse werkwoorden: ik forceer, jij forceert, hij forceert, wij forceren, jullie forceren, zij forceren.

Gebruik en nuances. Forceert kan een neutralere beschrijving zijn van het torderen of afdwingen van iets door toedoen van druk, maar in veel contexten draagt het ook een negatieve connotatie. Het kan verwijzen naar fysieke handelingen (iemand forceert een deur) of naar sociale, politieke of organisatorische acties (een instelling forceert een wijziging of besluit). In juridische en ethische discussies wordt het vaak met voorzichtigheid gebruikt, aangezien het contradicties oproept tussen noodzakelijke beslissingen en dwang.

Synoniemen en verwante termen zijn onder meer dwingen, afdwingen en opdringen. Het tegenwoordige getal forceert blijft vooral afhankelijk van context en kan zowel positief als negatief geladen zijn.