familiezorg

Familiezorg is een zorgbenadering in de Nederlandse zorg waarin gezinnen en belangrijke naasten een centrale rol hebben in de zorg voor een familielid met zorgbehoefte. Professionele zorg- en hulpverleners bieden ondersteuning, coördinatie en begeleiding zodat thuiszorg en zorg in de leefomgeving mogelijk blijven. De aanpak wordt toegepast in verschillende domeinen, zoals jeugd- en opvoedzorg, chronische ziekte en ouderenzorg, vaak als aanvulling op formele zorg.

Doel en werkwijze: Het doel is zorg dichter bij de leefwereld van het gezin te organiseren, de draagkracht te versterken en onnodige professionele zorg te voorkomen. Zorgteams bestaan uit casemanagers, wijkverpleegkundigen, jeugd- en zorgprofessionals en vrijwilligers. Praktische vormen van familiezorg zijn onder meer training en coaching van mantelzorgers, begeleiding bij dagelijkse taken, ondersteuning bij financiën en regelingen, en het opstellen van een zorgplan in samenspraak met het gezin. De familie behoudt regie en bepaalt samen met professionals welke ondersteuning nodig is.

Context en financiering: In Nederland valt familiezorg onder de verantwoordelijkheid van gemeenten via de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) en de Jeugdwet. Gemeenten bepalen hoe zij familiezorg organiseren, welke vormen van ondersteuning beschikbaar zijn en welke criteria gelden. Het kan onderdeel uitmaken van bredere netwerkszorg en samenwerking met huisartsen en wijkteams.

Impact en uitdagingen: Voordelen zijn betere afstemming op de gezinssituatie, toegenomen tevredenheid en mogelijk minder intensieve zorgvoorzieningen. Uitdagingen zijn variatie tussen gemeenten, voldoende capaciteit en financiën, en het waarborgen van privacy en mantelzorgbalans om overbelasting te voorkomen.