familieonderzoek

Familieonderzoek is een term die in het Nederlands wordt gebruikt voor het systematisch onderzoeken van familieverbanden en de omstandigheden waarin een gezin verkeert. De term kan verwijzen naar twee hoofdsoorten onderzoek: professioneel onderzoek in zorg, justitie of rechtspraak, gericht op het welzijn van kinderen en de stabiliteit van gezinnen, en genealogisch of familiegeschiedkundig onderzoek, gericht op het in kaart brengen van afstamming en verwantschappen.

In de zorg- en rechtshandhaving context gaat familieonderzoek doorgaans om het verzamelen van informatie om beslissingen te ondersteunen, bijvoorbeeld bij jeugdzorg, adoptie, familierecht of strafzaken. Het proces omvat vaak het afstemmen van de onderzoeksvraag, het voeren van interviews met gezinsleden en betrokkenen, observaties, en het verzamelen en beoordelen van documenten en dossiers. De bevindingen leiden tot een verslag en mogelijk tot adviezen of maatregelen.

Bij genealogisch of familiegeschiedkundig onderzoek gaat het om het reconstrueren van familiebanden en afstamming met behulp van diverse bronnen zoals burgerlijke registers, kerkelijke doop-, trouw- en begraafregisters, bevolkingsregisters, notariële aktes, kadaster en migratie- en migratiebronnen. Dit werk vereist kritische bronbeoordeling en bronvermelding.

Ethiek en privacy spelen een belangrijke rol in beide vormen van familieonderzoek. Toestemming, proportionaliteit en naleving van de AVG zijn essentieel, evenals transparantie over doel en gebruik van de verzamelde informatie. De kwaliteit van het onderzoek hangt af van betrouwbaarheid, zorgvuldigheid en culturele sensitiviteit.