Home

explicietheid

Explicietheid is de eigenschap van iets dat duidelijk en ondubbelzinnig wordt gepresenteerd, zodat de boodschap zonder afhankelijkheid van aannames of gebruikte context begrepen kan worden. Het gaat om de mate waarin informatie expliciet wordt gemaakt: wat wordt gezegd, hoe het wordt geformuleerd en welke details worden opgenomen, zodat interpretatie beperkt of uitgesloten is.

De term is afgeleid van expliciet, dat op zijn beurt teruggaat op Latijnse en Franse wortels. In

In taal en communicatie onderscheidt explicietheid zich van implicatuur. Een expliciete uitspraak bevat alle relevante informatie

In onderwijs en tekstontwerp is expliciete aanpak doelgericht en systematisch. Expliciete instructie houdt duidelijke leerdoelen, stappenplannen,

Hoewel explicietheid bijdraagt aan duidelijkheid, kan overmatige explicietheid de nuance beperken en flexibiliteit verminderen. Een balans

Zie ook: expliciet, implicatuur, helderheid, transparantie.

het
Nederlands
wordt
explicietheid
gebruikt
om
het
kwaliteitskenmerk
aan
te
duiden
waarbij
zaken
concreet,
direct
en
nauwkeurig
worden
vastgesteld
in
taal,
teksten
of
procedures.
die
nodig
is
voor
begrip,
terwijl
impliciete
boodschappen
afhankelijk
blijven
van
context,
voorkennis
of
inferentie.
Dit
onderscheid
is
vooral
relevant
in
pragmatiek,
juridisch
taalgebruik
en
beleidscommunicatie,
waar
onduidelijkheid
kan
leiden
tot
misverstanden
of
misinterpretatie.
voorbeelden
en
feedback
in,
wat
het
begrip
en
de
leerlingbetrokkenheid
bevordert.
Ook
in
handleidingen,
procedures
en
beleid
kan
explicietheid
de
bruikbaarheid
en
transparantie
vergroten.
tussen
expliciete
en
contextuele
elementen
is
vaak
wenselijk,
afhankelijk
van
doel,
publiek
en
genre.