erfgoedwetenschappen

Erfgoedwetenschappen is een interdisciplinaire wetenschap die erfgoed in de brede zin bestudeert, waaronder tastbaar erfgoed zoals voorwerpen, gebouwen en archeologische vindplaatsen, en immaterieel erfgoed zoals tradities, kennis en praktijkvormen. De discipline richt zich op het begrijpen van de oorsprong, betekenis, context en maatschappelijke rol van erfgoed, evenals op de processen van conservering, beheer en interpretatie. Erfgoedwetenschappen onderzoekt hoe erfgoed wordt gevormd, verzameld, gepresenteerd en overgeleverd aan toekomstige generaties, en hoe verschillende publics er betekenis aan toekennen.

De wetenschappelijke verweving gebeurt met methoden uit onder andere archeologie, geschiedenis, museologie, conservatiekunde, archiefkunde, antropologie en digitale humanities. Typische onderwerpen zijn erfgoedbehoud, museale praktijken, erfgoedplanning en -beleid, publiekswerking, herbestemming en controverses rondom eigendom en repatriatie. Ethiek, transparantie en inclusie spelen een belangrijke rol, met aandacht voor participatie van gemeenschappen, herwaardering van minder zichtbaar erfgoed en verantwoording van besluitvorming.

Toepassingsgebieden omvatten musea en erfgoedinstellingen, erfgoedbeleid en -beheer op lokaal en nationaal niveau, restauratie en conservering, digitalisering en digital erfgoed, en het ontwikkelen van strategieën voor toegankelijkheid en educatie. Opleidingen in erfgoedwetenschappen aan universiteiten en hogescholen leiden tot professionals in behoud, onderzoek, beleid en publiekseducatie. De discipline sluit nauw aan bij internationale kaders zoals UNESCO-conventies en professionele netwerken die erfgoedzorg en samenwerking stimuleren.