verweving

Verweving is een Nederlandse term die verwijst naar het samenweven of in elkaar verweven raken van elementen. De verbale vorm verweven betekent letterlijk “doorweven” of “in elkaar laten opgaan”. Het begrip komt uit de wereld van het weven, maar wordt ook in figuurlijke zin gebruikt om complexiteit en verbondenheid aan te geven.

In de textielkunst en -industrie beschrijft verweving het proces waarbij warp- en weft-draden elkaar kruisen om stof te vormen. De draden worden op een loom gespannen en verschillende bindingen bepalen de structuur en het oppervlak van het finale materiaal. Veelgebruikte bindingen zijn onder meer effenbinding, keperbinding en satijnbinding. Het begrip kan ook verwijzen naar patronen, materialen en kleuren die samen een stof of textielontwerp vormen.

In bredere zin wordt verweving veelvuldig met elkaar in verband gebracht om de interconnectie tussen concepten, identiteiten, tijdperken of ruimtelijke systemen te beschrijven. In literatuur, muziek en kunst duidt verweving op het samenspel van motieven, stemmen en thema’s die elkaar verbinden en gezamenlijk een groter geheel vormen. In ontwerp en architectuur kan verweving verwijzen naar de manier waarop verschillende functies, ruimtes en materialen op een samenhangende, doorlopend verbonden wijze zijn samengebracht.

Zie ook verweven, weving en interlacing. Het begrip benadrukt zowel het concrete proces van samenweven als de figuurlijke betekenis van onderlinge verwevenheid in systemen, culturen en creatieve uitingen.