eIDASregeling

De eIDASregeling, officieel Regulation (EU) No 910/2014, is een Europese verordening die het kader Schetst voor elektronische identificatie en vertrouwensdiensten voor elektronische transacties binnen de interne markt. Het doel is grensoverschrijdende herkenning van elektronische identiteiten mogelijk te maken en een uniform vertrouwen in elektronische handtekeningen, zegels en andere vertrouwensdiensten te waarborgen.

De regeling behandelt twee hoofdonderdelen: elektronische identificatie (eID) en trustdiensten. Onder eID moeten lidstaten elkaars elektronische identiteitsmiddelen herkennen voor publieke diensten en, waar mogelijk, private sectoren. Bij trustdiensten gaat het om elektronische handtekeningen, gepersonaliseerde elektronische zegels, tijdstempels, elektronische afleveringsdiensten en website- en identificatiediensten. Een gekwalificeerde elektronische handtekening (QES) heeft dezelfde juridische waarde als een handgeschreven handtekening.

eIDAS stelt regels voor aanbiedercontracten en toezicht. Lidstaten wijzen bevoegde autoriteiten aan en zetten toezichtorganen in om kwalificeerde trustserviceproviders te registreren en te controleren. Het regime creëert vertrouwen door gestandaardiseerde certificaten en beveiligingsnormen, met elkaar verbonden via een Europees netwerk van trustdiensten.

Impact en toepassingen. De regeling is direct toepasselijk in EU-lidstaten en draagt bij aan efficiëntie van overheidsdiensten en interoperabele dienstverlening in Europa. Voor burgers en bedrijven betekent dit dat elektronische transacties met een erkende identiteit of vertrouwensdienst in meerdere lidstaten bindende rechtskracht en eenvoud kunnen genieten. De eIDASregelgeving blijft van invloed op implementaties van eID-systemen en digitale handtekeningen in zowel publieke als private sectoren.