handtekeningen

Handtekeningen zijn tekens die iemand op een document zet om identiteit, instemming of bekrachtiging aan te geven. Door een handtekening verklaart de betrokkene dat hij de inhoud heeft gelezen en ermee akkoord gaat. Handtekeningen ontstaan doorgaans op papier met een pen, maar kunnen ook bestaan uit initialen of parafe bij een document.

In de meeste rechtsstelsels hebben handtekeningen juridische betekenis: ze signaleren toestemming en kunnen als bewijs dienen bij de afdwinging van contracten en andere verplichtingen. De exacte gevolgen hangen af van de jurisdictie en van het type document.

Elektronische handtekeningen bestaan ook en zijn tegenwoordig wijd verbreid. Er zijn verschillende niveaus: eenvoudige elektronische handtekening, geavanceerde elektronische handtekening en gekwalificeerde elektronische handtekening. Volgens de Europese eIDAS-regeling heeft een gekwalificeerde elektronische handtekening hetzelfde rechtsgewicht als een handgeschreven handtekening; geavanceerde elektronische handtekeningen kunnen worden erkend als binding mits aan strengere beveiligingseisen is voldaan. Niet alle documenten accepteren elektronische handtekeningen overal, maar de trend gaat naar meer breed erkend juridisch effect.

Beveiliging en authenticiteit: handtekeningen kunnen worden vervalst; daarom worden bij belangrijke documenten vaak verificatie door getuigen, notarissen of officiële registers ingezet. Bij forensisch onderzoek kan de handtekening als een specifiek patroon worden beoordeeld.

In organisaties bestaan beleid en standaarden voor ondertekenen, zoals consistentie in handtekeningen en procedures voor het vervangen of opnieuw registreren van personen die bevoegd zijn documenten te ondertekenen.