dyslexievriendelijke

Dyslexievriendelijke ontwerpprincipes verwijzen naar een reeks design- en redactietechnieken die zijn bedoeld om lezen voor mensen met dyslexie te vergemakkelijken. Ze zijn van toepassing op drukwerk, digitale media en openbare communicatie en beogen de leesbaarheid, begrip en navigatie te verbeteren zonder de leeservaring voor andere lezers te schaden.

Typografie en lay-out vormen cruciale onderdelen. Gebruik dyslexievriendelijke fonts of gangbare sans-serif lettertypen met duidelijke onderscheidbare vormen, gematigde letterafstand en grotere regelafstand. Grotere lettergrootte, ruimtelijke marges en links uitgelijnde tekst bevorderen leesbaarheid. Vermijd lange alinea's, uitvullen (justified text) en overmatig gebruik van hoofdletters. Gebruik korte zinnen, heldere koppen en opsommingsteksten om structuur aan te brengen.

Content en taal: Gebruik eenvoudige taal, actieve stem, korte en concrete termen, en definities waar nodig. Verdeel informatie in kleine brokjes en bied alternatieve formaten aan, zoals audio- of brailleversies en toegankelijke PDF's. Visuele ondersteuning kan helpen, mits ze de leeservaring verbeteren en niet afleiden.

Technische en praktische overwegingen: Werk volgens toegankelijkheidsrichtlijnen zoals WCAG en test materialen met dyslectische lezers wanneer mogelijk. Bied opties om lettertype en grootte aan te passen, zorg voor beeldbeschrijvingen en houd navigatie consistent met duidelijke labels en, waar mogelijk, skip-links.

Beperkingen en nuance: wat voor één lezer werkt, werkt niet altijd voor iedereen; dyslexie is variërend. Dyslexievriendelijke ontwerppraktijk vormt wel een waardevol onderdeel van inclusief ontwerpen en kan de toegankelijkheid voor een breed publiek vergroten. In bredere zin draagt deze aanpak bij aan inclusieve communicatie en doorbreekt toegangshobbels voor lezers met diverse leesniveaus.