Home

drukvlak

Drukvlak is een term uit het Nederlands die een tweedimensionaal oppervlak aanduidt waarop een drukwaarde constant is. In de natuurkunde en techniek beschrijft een drukveld p(x) de druk op elk punt in een vloeistof. Een isobaar oppervlak, oftewel drukvlak, is een oppervlak in drie-dimensional ruimte waar de druk een vaste waarde heeft. De druk uitoefent op een klein vlakje dA verloopt perpendiculair aan dit oppervlak, met een kracht die proportioneel is aan de druk en het oppervlak. Bij een gesloten oppervlak dat een vloeistofvolume omsluit, levert de druk de totaliteit van de krachten op dat volume door integratie van de druk over de oppervlaktes.

In de meteorologie verwijst drukvlak naar isobarische oppervlakken in de atmosfeer, die als verticale coördinaten in

Toepassingen van het concept drukvlak komen onder meer voor in hydraulische systemen, drukvaten en aerodynamische analyses.

sommige
modellen
worden
gebruikt.
De
atmosfeer
wordt
vaak
beschreven
op
vaste
drukniveaus
zoals
850
hPa
of
500
hPa;
doordat
de
dichtheid
en
temperatuur
met
de
hoogte
variëren,
zijn
deze
oppervlakken
niet
geometrisch
vlak,
maar
vormen
ze
lonende
referentiepunten
om
stromingen
en
weerpatronen
te
analyseren.
Drukvlakken
helpen
bij
het
visualiseren
van
verticale
structuur
en
dynamiek,
zoals
de
ontwikkeling
van
lagedrukgebieden
en
straalstromen.
Daar
wordt
de
drukverdeling
over
een
oppervlak
bestudeerd
om
de
krachten
op
structuren
en
materialen
te
bepalen,
berekeningen
van
drukbelastingen
te
sturen
en
ontwerpen
te
verbeteren.
Het
begrip
drukvlak
vormt
zo
een
fundamenteel
hulpmiddel
bij
het
modelleren
van
krachten
die
door
vloeistoffen
en
atmosfeer
op
oppervlakken
worden
uitgeoefend.