disclosureregels

Disclosureregels zijn verplichtingen die organisaties opleggen om relevante informatie tijdig en volledig openbaar te maken aan beleggers, toezichthouders en het bredere publiek. Het doel is transparantie te bevorderen, markten eerlijk te houden en beleggers te beschermen tegen informatie-achterstanden of misleiding.

Doorgaans omvatten ze financiële rapportage, governance-informatie en meldingen over materiële gebeurtenissen die de waarde van een bedrijf kunnen beïnvloeden. Ze kunnen ook vereisten omvatten voor publicatie van beloningsbeleid, eigendom van aandelen door bestuurders en andere transparantie-onderwerpen die relevant zijn voor aandeelhouders en marktpartijen.

In de Europese Unie vallen veel van deze regels onder de Market Abuse Regulation (MAR) en de bredere transparantiewetgeving. In Nederland houdt de Autoriteit Financiële Markten (AFM) toezicht op naleving. Buiten de EU rusten vergelijkbare verplichtingen vaak op lokale wetgeving en verslaggevingsnormen zoals IFRS of GAAP. De exacte toepassingsgebieden kunnen per jurisdictie verschillen, maar het onderliggende doel blijft uniform: tijdige, nauwkeurige en begrijpelijke informatievoorziening.

Voorbeelden van disclosure-typen zijn jaarverslagen en tussentijdse rapporten, bekendmakingen over beloningsbeleid en aandelenbezit van bestuurders, ad hoc bekendmakingen bij materiële gebeurtenissen en informatie die als inside information geldt. Het wekken van onjuiste of vooringenomen informatie wordt zwaar aangesproken.

Handhaving en naleving omvatten sancties, boetes en soms handelsverboden of civiele claims. Best practices omvatten duidelijke interne procedures, een aangewezen functionaris voor openbaarmaking, tijdigheid, nauwkeurigheid en training van betrokken medewerkers. Disclosureregels zijn daarmee een hoeksteen van corporatieve transparantie en marktintegriteit.