dijklichaam

Dijklichaam is de kernmassa van een dijk, de aardopbouw die water tegenhoudt en stabiliteit biedt. Het vormt samen met de boven- en buitenlagen de dijk en is het primaire element dat beschermt tegen overstromingen.

De samenstelling van het dijklichaam varieert per locatie en ontwerp. Doorgaans bestaat het uit een kern met lage doorlaatbaarheid, meestal klei, die seepage beperkt. Aan weerszijden van de kern bevinden zich meer doorlaatbare buitenkanten of zandige mantels, die zorgen voor stabiliteit en draagkracht. Tussen kern en mantel ligt vaak een filter- of drainagelaag om piping te voorkomen. In oudere dijken komt soms een kern van veen of ander materiaal voor.

Constructie en ontwerp verlopen in lagen, met zorgvuldige verdichting en controle op scheuren en lekkages. Het dijklichaam staat meestal in verbinding met een dijkop- en -voet en wordt ondersteund door de bekladding of beschoeiing van de dijk, zodat de dijk voldoende weerstand biedt tegen waterdruk en grondverplaatsingen. Een goede drainage en filtratie zijn cruciaal om ziekte van de kern te voorkomen.

Functie en veiligheid: het dijklichaam vormt de belangrijkste barrière tegen water en levert structurele stabiliteit tegen hydraulische belasting en grondmechanische krachten. Het moet piping en piping-gerelateerde verzakkingen voorkomen en blijven voldoen aan de veiligheidsnormen die door de waterbeheerautoriteiten worden gesteld.

Onderhoud en toezicht: dijken worden periodiek geïnspecteerd, versterkt en soms verhoogd of herbouwd om te voldoen aan veranderende waterstanden en risicoprofielen. Het beheer gebeurt doorgaans door landelijke of regionale waterdiensten en is onderdeel van het bredere dijkenstelsel en de nationale waterveiligheid.