diagnosestappen

Diagnosestappen verwijst naar een systematische wijze van denken en handelen in de medische praktijk om te bepalen welke aandoening het meest waarschijnlijk is bij een patiënt. Het doel is om snel, veilig en doelmatig tot een betrouwbare diagnose te komen en een passend behandelplan te kunnen formuleren. De uitwerking hiervan is afhankelijk van de setting (huisarts, ziekenhuis, spoedeisende hulp) maar is doorgaans gebaseerd op principes van klinisch redeneren, diagnostische onderbouwing en patiëntgerichte besluitvorming.

De kernfasen van diagnostosestappen omvatten: anamnese (het verzamelen van klachten, voorgeschiedenis en risicofactoren); lichamelijk onderzoek om tekenen van ziekte te identificeren; opstellen van een probleemlijst en een mogelijke differentiaaldiagnose; prioriteren van diagnoses en bepalen welke aanvullende onderzoeken nodig zijn; uitvoeren van aanvullende onderzoeken zoals laboratoriumtests, beeldvorming en functionele toetsen; interpreteren van alle gegevens en beoordelen hoe waarschijnlijk elke diagnose is; communiceren met de patiënt en gezamenlijk besluiten nemen over vervolgonderzoek en behandeling; opstellen van een behandel- en opvolgingsplan met criteria voor revisie; continue kwaliteitsborging en veiligheid, inclusief alertheid op red flags en samenwerking met specialisten indien nodig.

Het proces is iteratief en dynamisch: bij nieuwe informatie kan de initiële diagnose worden bijgesteld. Diagnosestappen respecteren onzekerheid en variatie in symptomen en testen, en ze zijn gebaseerd op wetenschappelijke richtlijnen en lokale beschikbaarheid. Een goede uitvoering vereist duidelijke documentatie, respect voor patiëntrechten en aandacht voor ethische en gelijke zorg.