depositieverplichtingen

Depositieverplichtingen is een begrip uit de Nederlandse juridische en financiële praktijk dat verwijst naar de verplichting om geld of andere verhandelbare waarde te storten bij een derde partij. Dit gebeurt meestal als zekerheid, als voorschot of als garantie voor de nakoming van verplichtingen. De specifieke invulling is sterk afhankelijk van de context en de betrokken partijen.

In de bancaire en financiële sfeer komen depositieverplichtingen vaak voor als contant geld of andere onderpandten die als zekerheid dienen bij een lening, bij transacties in effectenmarkten als collateral, of als margin voor derivatenhandel. Het doel is het verminderen van kredietrisico en het waarborgen van nakoming door de partijen.

In contractuele relaties kunnen depositieverplichtingen voorkomen als borgsom of waarborg voor de uitvoering van een opdracht. Voorbeelden zijn aanbestedingen, bouwprojecten, huurcontracten of leveringen waar een aanbetaling of voorschot als depositie geldt. Ook bij verkoop van goederen kan een depositie verplicht zijn om betaling of levering te garanderen.

In toezicht- en publieke context kunnen overheden deposities vragen als zekerheid voor naleving van regels, bij subsidies, vergunningen of bij bepaalde procedures. Escrow-constructies, waarbij geld of waarde onder toezicht van een onafhankelijke derde wordt gestort, vormen een gerelateerd instrument.

Schending of niet-naleving van een depositieverplichting kan leiden tot boetes, rente, financiële sancties of contractuele ontbinding. Zie ook: onderpand, zekerheidsstelling, collateral, borgtocht.