depositie

Depositie is een Nederlands begrip dat afkomstig is van het werkwoord deponeren. Het verwijst naar het proces van iets neerleggen, achterlaten of opslaan, of naar de hoeveelheid of plek waar dit is gebeurd. De term wordt in verschillende vakgebieden gebruikt met specifieke betekenissen die met elkaar verwant zijn: het gaat altijd om iets dat wordt achtergelaten of gevormd als een soort laag of pakket.

In geologie en sedimentologie is depositie het proces waarbij losse deeltjes zoals zand, klei en silt door water, wind of ijs worden getransporteerd en uiteindelijk neerslaan op een plek. Door daling van energie ontstaan afzettingen die in de loop der geologische tijd kunnen uitgroeien tot sedimentgesteente als lithificatie optreedt. Factoren zoals waterdiepte, stroomsnelheid, klimaat en chemische samenstelling bepalen de aard van de depositie.

In de technologie en nanotechnologie wordt deposition gebruikt om een dunne film of laag op een ondergrond te brengen. Voorbeelden zijn fysische depositie (PVD) en chemische depositie (CVD). Dit proces wordt toegepast bij coatings voor slijtagebestendigheid, optische lagen, halfgeleiders en andere apparaten. Belangrijke parameters zijn temperatuur, druk, gasstroom en de chemische reactie of kinetiek die de groei bepaalt.

In administratieve en financiële context kan depositie verwijzen naar een som geld die tijdelijk wordt achtergehouden als zekerheid, bijvoorbeeld bij huur- of leveringstransacties. De exacte regels en terminologie variëren per land en sector.

Zie ook: sedimentatie, coating, waarborgsom.