definitiesmaatstaven

Definitiesmaatstaven is een term die verwijst naar normatieve criteria of referentiepunten die worden gebruikt om definities of begrippen binnen een vakgebied vast te stellen. Ze dienen als meetlatten voor wat als een duidelijke, volledige en ondubbelzinnige definitie telt en helpen bij het bepalen of een formulering aan de gewenste standaard voldoet.

Doel en functie

Definitiesmaatstaven brengen consistentie in terminologie. Ze verminderen ambiguiteit, vergemakkelijken comparaties tussen teksten, datasets en regels, en ondersteunen evaluatie en toezicht op naleving. Door expliciete criteria te geven, wordt duidelijk waarop een term wordt toegepast en welke eigenschappen of voorwaarden gelden.

Codificatie en toepassingen

In de praktijk worden definitiesmaatstaven vaak vastgelegd in glossaria, woordenboeken, reglementaire richtlijnen of publicaties van standaardenorganisaties. Ze kunnen criteria bevatten zoals noodzakelijke kenmerken, definieerbare drempels, of combinaties van voorwaarden waaraan een term moet voldoen. Voorbeelden: in een juridische context kan een definitie “zorgplicht” criteria bevatten zoals verantwoordelijkheid, redelijk handelen en schade; in data- of informatiemanagement kan “compleet” betekenen dat essentiële velden aanwezig en valide zijn.

Relatie tot maatstaven

Definitiesmaatstaven onderscheiden zich van maatstaven voor metingen (maatstaven) die kwantiteiten en eenheden definiëren. Ze zijn wel verwant aan elkaar: correcte definities steunen eenduidige meting en interpretatie. Wanneer definities niet expliciet zijn geformuleerd, kunnen interpretaties verschillen en ontstaat er onzekerheid of non-compliance.

Zie ook

Glossary, terminologiebeheer, standaarddefinitie, normatieve criteria.