Home

congestiebeperking

Congestiebeperking is een verzamelterm voor maatregelen die gericht zijn op het verminderen van congestie in een systeem, zoals een verkeersnetwerk of een digitaal netwerk. Congestie ontstaat wanneer de vraag naar beschikbare resources groter is dan wat het systeem op een gegeven moment kan leveren. Het doel van congestiebeperking is wachttijden, rijtijden en packetloss te beperken en de kwaliteit van dienst te waarborgen.

In het wegverkeer omvat congestiebeperking vaak verkeersmanagement en economische instrumenten die de vraag naar ruimte sturen.

In digitale netwerken en telecommunicatie omvat congestiebeperking mechanismen die de hoeveelheid verkeer naar een bron of

Effecten en uitdagingen: congestiebeperking kan de betrouwbaarheid en responstijden verbeteren en pakketverliezen verminderen, maar gaat vaak

Zie ook: netneutraliteit, congestiecontrole, verkeersmanagement, QoS.

Voorbeelden
zijn
ramp
metering
op
snelwegen,
dynamische
verkeerslichten
en
adaptieve
signalisatie,
variabele
tolheffing
en
incentives
voor
openbaar
vervoer
en
fietsen.
Ook
incidentmanagement,
route-aanbeveling
en
dynamische
capaciteitsplanning
dragen
bij
aan
doorstroming.
Doel
is
vaak
om
piekdruk
te
spreiden
en
knelpunten
te
verlichten
zonder
onnodig
mensen
en
goederen
uit
hun
routinematige
patronen
te
verwijderen.
richting
reguleren.
Dit
omvat
congestiecontrole
in
transportprotocollen
(zoals
TCP),
rate
limiting
en
traffic
shaping,
kwaliteit
van
dienst
(QoS)
en
toezicht
op
bufferverkeer.
Technieken
zoals
actieve
wachtrijbeheer
(AQM)
en
expliciete
congestie-aanduiding
(ECN)
helpen
signaleren
en
voorkomen
dat
buffers
onnodig
vollopen.
Netneutraliteit
en
fairness
spelen
hierbij
een
rol
bij
het
kiezen
van
beleidsafwegingen.
ten
koste
van
doorvoer
voor
sommige
gebruikers
of
toepassingen.
De
effectiviteit
hangt
af
van
nauwkeurige
monitoring,
modellering
en
afstemming
op
maatschappelijke
doelen.
Infrastructuurkosten,
privacy
en
gebruikersacceptatie
zijn
eveneens
belangrijke
overwegingen.