Home

concentratietijdcurve

Concentratietijdcurve is een grafische voorstelling van de concentratie van een stof in een systeem als functie van de tijd. Deze curve wordt gebruikt om de dynamiek van de stof na een gebeurtenis zoals toediening, vrijgave of dosering te beschrijven. In de farmacokinetiek geeft de curve weer hoe snel een medicijn in het bloed wordt opgenomen, zich verdeelt en uiteindelijk wordt geëlimineerd. Kenmerkende fasen zijn de opnameduur, het tijdstip van maximale concentratie (Cmax) en de eliminatiefase. Op logaritmische schaal vertoont de eliminatiefase vaak een rechte lijn, waardoor de halfwaardetijd t1/2 en de totale blootstelling (AUC) kunnen worden bepaald.

In milieuwetenschappen en waterbehandeling wordt de concentratietijdcurve gebruikt om de afname van een contaminant of desinfecterend

Methoden voor het verkrijgen van curves omvatten metingen via chromatografie, spectrofotometrie of elektrochemische detectie, gevolgd door

Let wel dat concentratietijdcurves gevoelig zijn voor variabelen zoals dosis, individu, matrix en meetfouten; daarom worden

middel
na
toevoeging
te
volgen.
De
curve
informeert
over
benodigde
contacttijd
en
de
effectiviteit
van
verwijdering
of
inactivatie,
vaak
samengevat
in
de
CT-waarde
(C
×
t).
modellering
met
enkelvoudige
of
meerkamer-kinetische
modellen.
Interpretatie
van
de
curve
ondersteunt
ontwerpbeslissingen,
zoals
doseringsschema’s,
releaseprofielen
en
veiligheidsmarges.
soms
meerdere
curves
vergeleken
of
gepoolde
data
gebruikt.