circonstanciele
Circonstanciele is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord dat betrekking heeft op omstandigheden of afhankelijk is van die omstandigheden. Het duidt aan dat iets verklaard, beoordeeld of bepaald wordt door de context waarin het voorkomt. In juridische en forensische teksten wordt vaak gesproken van circonstancieel bewijs of circonstanciële aanwijzingen, wat verwijst naar bewijs dat niet rechtstreeks een feit bewijst maar afgeleid is uit overige feiten en omstandigheden. In literatuur en journalistiek kan het verwijzen naar details die de setting en achtergrond schetsen zonder noodzakelijkerwijs tot de hoofdhandeling te behoren.
Etymologie en verwante termen: het woord is afgeleid uit het Frans circonstance en Latijn circumstantia, via
- Recht en forensiek: circonstancieel bewijs omvat indirect bewijs dat wegleidt naar een conclusie over een feit.
- Taal- en tekstkunde: circonstanciele details beschrijven omstandigheden rondom een gebeurtenis of situatie.
- Algemeen taalgebruik: de term wordt gebruikt om aan te geven dat factoren uit de omstandigheden meespelen
Zie ook: circumstantial (Engels), circumstantial evidence, contextuele factoren, voorwaardelijk, afhankelijk van omstandigheden.