certificatieprocedure

Een certificatieprocedure is het onafhankelijke proces waarbij een certificatie-instelling de conformiteit van een product, dienst, proces of persoon beoordeelt ten opzichte van vastgelegde normen of eisen en daarop een certificaat afgeeft. Het doel is aantoonbaar vertrouwen te geven aan afnemers en andere belanghebbenden dat de geteste entiteit voldoet aan de afgesproken eisen.

De procedure begint meestal met een aanvraag en vaststelling van de reikwijdte en het toepassingsgebied van de certificatie. Vervolgens vinden documentbeoordeling en planning plaats, vaak gevolgd door een (pre-)beoordeling of gap-analyse en een audit op locatie of op basis van bewijsmateriaal. Tijdens de evaluatie worden afwijkingen (non-conformities) vastgesteld; de aanvrager moet corrigerende acties ondernemen en deze bevestigen. Bij voldoende conformiteit beslist de certificatie-instelling over het al dan niet afgeven van het certificaat en bepaalt zij de duur van de certificatie, doorgaans enkele jaren, met periodieke surveillance-audits om de naleving te controleren. Na verloop van tijd volgt vaak een hercertificatie.

Certificatie kan betrekking hebben op verschillende gebieden, zoals producten, managementsystemen (bij voorbeeld ISO 9001 voor kwaliteitsmanagement) en beroepskwalificaties. Certificatie-instellingen zijn doorgaans geaccrediteerd door nationale of internationale accreditatie-autoriteiten om onafhankelijkheid en betrouwbaarheid te waarborgen; de accreditatie vereist naleving van normen zoals ISO/IEC 17021-1 en ISO/IEC 17011.

Een certificaat biedt vertrouwen aan marktpartijen, maar garandeert geen absolute prestaties; het blijft ook afhankelijk van periodieke onderhoudsactiviteiten en eventuele veranderingen in de toepasselijke normen of proceswijzigingen.