brandstofgebruik

Brandstofgebruik is de hoeveelheid brandstof die een voertuig nodig heeft om een bepaalde afstand af te leggen. Het wordt meestal uitgedrukt in liter per 100 kilometer (l/100 km) of in een vergelijking met andere voertuigen als miles per gallon (mpg). Bij elektrische voertuigen wordt gesproken over energieverbruik in kilowattuur per 100 kilometer (kWh/100 km) in plaats van brandstofverbruik. Het brandstofgebruik is een belangrijke factor bij de totale kosten van rijden en bij de inschatting van de milieubelasting.

Meetmethoden en normen: Officiële cijfers komen uit gestandaardiseerde tests in laboratoria. In de EU is WLTP de gangbare procedure, voorafgegaan door NEDC. Deze tests geven een vergelijkbaar, maar deels idealiserend beeld van het verbruik. Reëel verbruik in dagelijkse omstandigheden ligt doorgaans hoger en hangt af van rijstijl en omgeving. Brandstofgebruik en CO2-uitstoot zijn vaak nauw met elkaar verbonden.

Factoren die het verbruik beïnvloeden: voertuiggewicht, aerodynamica, motor- en transmissie-efficiëntie, banden en bandenspanning, rijstijl (vaak snelle acceleraties vergt meer verbruik), snelheid, rijomstandigheden, klimaatgebruik (airconditioning) en onderhoudstoestand. Het type brandstof en de aandrijving spelen ook een rol; dieselmotoren verbruiken vaak minder bij snelweggebruik, hybride systemen kunnen verbruik verlagen, terwijl bij sommige toepassingen EV's afhankelijk zijn van de opwekking van elektriciteit.

Reductie en toepassing: Door onderhoud, correcte bandenspanning, efficiënter rijgedrag, planmatige routes en gewichtbesparing kan het werkelijke verbruik dalen. Voor consumenten en bedrijven zijn officiële cijfers en labelsystemen handig bij vergelijking en aankoopbeslissingen.

Samengevat is brandstofgebruik een centraal begrip bij evaluatie van prestaties, kosten en milieu-impact van voertuigen; het is wisselend afhankelijk van het type aandrijving, ontwerp en gebruik.