bouwwijzen

Bouwwijzen, oftewel bouwmethoden, zijn de manieren waarop gebouwen worden opgetrokken. Ze omvatten de gekozen draagstructuur, de gebruikte materialen en de bouwvolgorde. Bouwwijzen vormen een samenspel van techniek, regionaliteit, beschikbaarheid van materialen en regelgeving. Ze bepalen onder meer de sterkte, duurzaamheid, onderhoudsbehoefte en energetische prestaties van een gebouw.

De belangrijkste bouwwijzen bestaan uit metselsbouw, houtbouw en houtskeletbouw, staal- en betonbouw, prefab- en modulaire bouw, en combinaties daarvan. Metselsbouw gebruikt baksteen of natuursteen als dragende muren, al dan niet in combinatie met spouwmuren. Houtbouw en houtskeletbouw richten zich op een houten draagstructuur, waarbij bij houtskeletbouw het skelet de belasting draagt en de ruimte wordt ingevuld met panelen of andere materialen. Stoel- en betonbouw zetten een staal- of gewapend betonnen frame als hoofdconstructie in, met invullingen voor wanden en vloeren. Prefab- en modulaire bouw vervaardigt componenten of hele modules in een fabriek en monteert deze ter plaatse, wat snelheid en herbruikbaarheid kan bevorderen. Gemengde bouwwijzen combineren verschillende technieken in één gebouw, afhankelijk van ontwerp en functionele eisen.

Historisch gezien ontstonden bouwwijzen uit lokale materiaalkansen en vakkennis; stenen en hout vormden lang de basis, terwijl staal- en betonconstructies en prefabricage in de moderne tijd toenamen. In recente jaren ligt de nadruk op duurzaamheid, energie-efficiëntie en circulaire bouw, wat ook de opkomst van houtbouw en modulaire methoden stimuleert.

Bouwwijzen vallen onder bouwcodes en brand- en energienormen, en de keuze voor een methode beïnvloedt kosten, onderhoud en lange termijn prestaties.