bouwstructuur

Een bouwstructuur is de structuur van een gebouw die de belastingen van het gebouw overbrengt naar de fundering en zo stabiliteit en veiligheid verzekert. Het omvat de fundering, de draagconstructie zoals kolommen en liggers, en de vloeren die samen de ruimtelijke opbouw van de constructie bepalen. De fundering ligt in contact met de bodem en neemt krachten op die door de constructie worden veroorzaakt; dit kan bestaan uit strokenfunderingen, paalfunderingen of plaatfunderingen afhankelijk van de bodem en het gewicht van het gebouw.

Draagconstructies kunnen bestaan uit verschillende systemen. Gewapend betonconstructies gebruiken elementen als kolommen, liggers en vloeren die zijn ontworpen om buiging en compressie te weerstaan. Stalen constructies maken gebruik van kolom- en balkprofielen en kunnen met verbindingen in elkaar gezet worden. Houten constructies zijn lichter en worden toegepast in woningbouw en kleinere gebouwen. Hybride systemen combineren deze materialen voor specifieke eigenschappen zoals draagvermogen en brandveiligheid.

Ontwerp en uitvoering vallen onder regelgeving en normen. Belastingen worden berekend op basis van dode belastingen, levende belastingen, windbelasting en bij seismische gebieden op krachten als gevolg van aardbeving. In Nederland is het Bouwbesluit van toepassing, aangevuld met Europese normen (Eurocodes) en nationale richtlijnen. Het ontwerp moet rekening houden met veiligheid, duurzaamheid, bruikbaarheid, brandveiligheid en onderhoud.

Tijdens realisatie en in gebruik blijven toezicht en kwaliteitscontrole essentieel om de integriteit van de bouwstructuur te waarborgen. Na oplevering blijft monitoring en periodiek onderhoud van materialen en verbindingen van belang voor lange levensduur en veiligheid.