blaartjes

Blaartjes zijn kleine, met vocht gevulde huidopzettingen die ontstaan wanneer de opperhuid even loslaat van de onderliggende huid. In het Nederlands wordt meestal gesproken van blaren; ‘blaartjes’ is een verkleinwoord. Ze ontstaan vaak door wrijving of een lichte verwonding, maar kunnen ook volgen uit verbranding, contactirritatie of infectie.

Een blaar bevat meestal helder vocht. Als de huid beschadigd raakt kan de vloeistof troebel of bloedig worden. Kleine, ondiepe blaasjes genezen meestal binnen enkele dagen tot twee weken zonder litteken. Grotere of diepere blaren kunnen langer duren en vatbaarder zijn voor infectie.

Oorzaken omvatten wrijving van schoenen of gereedschap, brandwonden of zonverbranding, blootstelling aan irriterende stoffen of allergenen, en sommige huidinfecties zoals herpes simplex of varicella. Zeldzame medische aandoeningen kunnen eveneens tot blaarvorming leiden.

Behandeling is meestal eenvoudig: laat onbeschadigde blaren met rust en bedek ze met een steriel gaasje om ruptuur te voorkomen. Als een blaar barst, reinig voorzichtig, houd de huid schoon en breng een steriele zalf en een schone, ademende pleister aan. Vermijd het prikken of doorprikken van grote blaren, tenzij dit medisch is geadviseerd.

Wanneer medische hulp noodzakelijk is: tekenen van infectie (roodheid, pus, toenemende pijn, koorts), grote of meerdere blaren die niet vanzelf verbeteren, blaren bij aandoeningen zoals diabetes, of blaarvorming in gevoelige regio’s. Preventie richt zich op het verminderen van wrijving en irritatie, passende schoenen en handschoenen, en goede huidverzorging.