bezuiniging

Bezuiniging is een term uit financiën en politiek die verwijst naar een gerichte verlaging van uitgaven door een overheid, een publieke instelling of een organisatie. Het doel is doorgaans budgettaire balans of schuldenreductie, maar bezuinigingen kunnen ook dienen als instrument om prioriteiten te herordenen of inefficiënties te bestrijden. Bezuinigingen kunnen structureel (langdurig en verankerd in het beleid) of tijdelijk zijn, en ze kunnen verschillende delen van een begroting treffen, zoals personeel, subsidies, diensten of investeringen.

De term komt van het werkwoord bezuinigen, afgeleid van zuinigen, met het voorvoegsel be-, en verwijst naar het verminderen van uitgaven en het maximaliseren van efficiency. Een bezuiniging wordt vaak onderscheiden van een besparing: een bezuiniging is de daadwerkelijke vermindering van uitgaven, terwijl een besparing de gerealiseerde reductie kan beschrijven als gevolg van een maatregel of procesverbetering.

Bezuinigingen spelen een prominente rol in veel begrotingscycli, zowel op nationaal als regionaal en gemeentelijk niveau, maar ook binnen bedrijven en non-profitorganisaties. Methoden om bezuinigingen door te voeren variëren van personeelsinkrimping en ophoging van efficiëntie (procesverbeteringen, aanbestedingen, kostenreductie) tot beperking of beëindiging van subsidies en diensten. De koopkracht en toegankelijkheid van publieke diensten kunnen hierdoor beïnvloed worden, wat vaak leidt tot debat over prioriteiten, sociale gevolgen en lange termijn effecten.

Discussies rondom bezuinigingen draaien om de balans tussen financiële stabiliteit en de kwaliteit en toegankelijkheid van publieke voorzieningen, en om de vraag of bezuinigingen het gewenste beleidsdoel op langere termijn wel realiseren.