betekenistoekennen

Betekenistoekennen is een term die in een Nederlandse context kan verwijzen naar het proces waarbij een individu of groep een signaal, woord of symbool een specifieke betekenis toekent. In semantiek en semiotiek beschrijven onderzoekers hoe tekenen betekenis krijgen binnen een bepaald interpretatief kader, netwerk van conventies en culturele kennis. De term is samengesteld uit betekenis en toekennen en fungeert als een werkwoordelijke beschrijving van interpretatieprocessen.

Toepassingsgebieden omvatten taalkunde, vertaalstudies, media- en cultuurstudies, antropologie, cognitieve wetenschappen en toepassingen in kunstmatige intelligentie bij annotatie en labeling van data. Voorbeelden: in een tekst kan het lezen van een woord leiden tot een bepaalde interpretatie; vertalers moeten betekenistoekennen afstemmen op de doelcultuur; in AI bepalen annotatoren welke betekenis of categorie een data-item heeft.

Methoden: betekenistoekennen is vaak contextafhankelijk en wordt gevoed door grammaticale, pragmatische en culturele aanwijzingen, en kan expliciet of impliciet zijn. Het begrip legt de nadruk op hoe gedeelde normen en context de interpretatie sturen en hoe betekenis constructief wordt toebedaan.

Status: de term is geen standaard jargon in alle vakgebieden; eerder een beschrijvende uitdrukking voor een algemeen proces van interpretatie en betekenisconstructie.

Zie ook: semiosis, betekenisgeving, interpretatie, referentie, vertaling.