belastingpreventie

Belastingpreventie is het geheel van legale maatregelen en praktijken die gericht zijn op het verlagen of optimaliseren van de fiscale last, binnen het kader van de geldende wet- en regelgeving. Het omvat fiscale planning, het tijdig benutten van aftrekposten en kredieten, en het selecteren van structuren of keuzes die de belastingdruk efficiënt verdelen. Doel is een verantwoorde en efficiënte fiscale positie te bereiken zonder regels te overtreden.

Het begrip wordt vaak onderscheiden van belastingontduiking (illegaal handelen om belastingen te ontlopen) en belastingontwijking (legale maar soms sociaal onwaarschijnlijke constructies die de fiscale last verlagen). Belastingpreventie richt zich op legale en transparante opties, met aandacht voor naleving, risico’s en ethische overwegingen.

Veel voorkomende aandachtsgebieden zijn fiscale planning bij bedrijfsstructurering, timing van inkomsten en uitgaven, benutting van stimuleringsmaatregelen (zoals investeringsaftrek of innovatiebox), verliesverrekening en de keuze voor passende rechtsvormen. Ook internationale aspecten spelen een rol, zoals transfer pricing en naleving van anti-mroostregels, mede gezien afspraken op internationaal niveau (bijv. BEPS, ATAD) en uitwisseling van fiscale informatie.

Toezicht en beleid dragen bij aan de toepassing van belastingpreventie: fiscale autoriteiten bevorderen transparantie en informatie-uitwisseling, en hanteren regels tegen misbruik via algemene anti-mraubregels. Naast ondernemingen kunnen particulieren profiteren van legale opbouw van fiscale zekerheid en planning, mits correct toegepast en verantwoord.

Ethische en maatschappelijke overwegingen, zoals reputatie en draagvlak, spelen een rol bij de beoordeling van belastingpreventie-praktijken en de acceptatie daarvan binnen de samenleving.