particulieren

Particulieren is een Nederlandse term die verwijst naar private personen, in tegenstelling tot bedrijven, organisaties of overheden. Het begrip wordt gebruikt in economie, recht en consumentenbeleid om natuurlijke personen aan te duiden die handelen in hun privé, niet-professionele hoedanigheid. In de praktijk worden transacties met particulieren vaak vergeleken met transacties met zakelijke partijen of overheden, waardoor termen, prijzen en verantwoordelijkheden kunnen verschillen.

In handel en onroerend goed kan een verkoop of verhuur bijvoorbeeld worden aangeduid als een transactie met een particulier, in tegenstelling tot een transactie met een bedrijf. Deze onderscheidingen kunnen van belang zijn voor contractvoorwaarden, betaaltermijnen en toepasselijke regelgeving. In financiële dienstverlening worden producten die aan particulieren worden aangeboden gecategoriseerd als consumenten- of privéklantproducten, met voorwaarden die rekening houden met individuele consumentenbescherming en informatieverplichtingen.

Juridisch ligt het onderscheid tussen particulieren en zakelijke partijen vaak in de omvang van de toepasselijke rechten en plichten. Particulieren vallen doorgaans onder consumentenrecht, met bescherming zoals informatieplicht, bedenktijd bij afstandsverkopen en remedies bij gebreken. De precieze bescherming varieert per jurisdictie en context.

De term overlapt met consument, hoewel er een nuance is: een particulier is een private persoon, terwijl een consument iemand is die goederen of diensten koopt voor privégebruik en vatbaar is voor specifieke consumentenbeschermingsregels. De term komt veel voor in Nederland en in de Nederlandstalige delen van België.