beenmergproblemen

Beenmergproblemen omvatten aandoeningen die de productie van bloedcellen in het beenmerg verstoren. Het beenmerg is het weefsel in de botten waar rode bloedcellen, witte bloedcellen en bloedplaatjes worden gevormd (hemopoëse). Bij deze aandoeningen kan de aanmaak afnemen, verstoord zijn of kunnen kwaadaardige cellen het beenmerg verdringen.

Voorbeelden van belangrijke aandoeningen zijn aplastische anemie (volledige onderdrukking van de productie van alle bloedcellen), myelodysplastische syndromen (MDS) met onvolledige of defecte bloedcelvorming, en leukemieën (acute en chronische) waarbij kwaadaardige bloedvormende cellen zich in het beenmerg en het bloed verspreiden. Ook plasmacelstoornissen zoals multipel myeloom kunnen het beenmerg aantasten. Sommige aandoeningen zijn genetisch bepaald, andere ontstaan door bestraling, chemotherapie, infecties of auto-immuunprocessen.

Symptomen variëren per type maar kunnen vermoeidheid, bleke huid, vaker infecties, bloedingsneigingen en langdurige koorts omvatten. Pijn in botten of rug kan bij sommige aandoeningen voorkomen. Medische evaluatie is nodig om de exacte oorzaak vast te stellen en het type te bepalen.

Diagnose gebeurt meestal met bloedonderzoek en een beenmergpunctie (biopsie) om celtypen en het celontwerp te beoordelen. Daarnaast worden cytogenetica, moleculaire tests en beeldvorming toegepast om de oorzaak te achterhalen en de aard van de aandoening te bepalen.

Behandeling hangt af van de specifieke aandoening en kan bestaan uit ondersteunende zorg (transfusies, antibiotica), groeifactoren, immunosuppressieve therapie, chemotherapie, gerichte therapieën en in bepaalde gevallen stamceltransplantatie. Prognose varieert sterk en hangt af van het type, leeftijd en algemene gezondheid, evenals van het behandelingsresultaat en mogelijke complicaties.