ballastwaterbehandeling

Ballastwaterbehandeling is het proces waarbij ballastwater aan boord van schepen wordt behandeld voordat het wordt geloosd, met als doel het verwijderen of doden van in ballastwater aanwezige organismen zoals plankton, larven en ziekteverwekkers. Ballastwater wordt gebruikt om stabiliteit en trim van schepen te regelen tijdens verschillende fasen van de reis; bij uitladen kan het in andere havens ecologische invloeden hebben door invasieve soorten.

Regelgeving en normen: De International Maritime Organization (IMO) heeft het Ballast Water Management Convention (BWMC) opgesteld, waardoor schepen wereldwijd verplicht zijn een ballastwaterbehandelingssysteem te installeren en volgens bepaalde normen te opereren, onder meer de D-2-norm. Nationale wetten kunnen aanvullende eisen stellen, zoals toelatingen, certificering en controles.

Technologieën en werking: De meeste systemen combineren filtratie met desinfectie. Veelgebruikte technologieën zijn UV-desinfectie, elektrochemische desinfectie (elektrochlorinatie), ozonering of combinatieprocessen. De effectiviteit hangt af van waterkwaliteit, temperatuur en zoutgehalte; systemen vereisen regelmatig onderhoud, controles en tests om aan de normen te blijven voldoen.

Implementatie en beheer: Schepen moeten voldoen aan BWMC en lokale regelgeving, wat installatie, inbedrijfstelling en periodiek onderhoud van BWT-systemen omvat. Operators voeren ballastwaterbehandeling uit volgens vastgelegde procedures, monitoren de uitvoering en bewaren documentatie van de behandeling.

Impact en uitdagingen: Ballastwaterbehandeling vermindert het risico op invasieve soorten en ziekteverwekkers in ecosystemen, maar brengt kosten, energieverbruik, onderhoud en operationele complexiteit met zich mee. Ongoing ontwikkelingen richten zich op betrouwbaarheid, compactheid en betere integratie met monitoringsystemen.