attribuutvelden

Attribuutvelden, in data modellering en databaseontwerp, verwijzen naar velden die een eigenschap van een entiteit vastleggen. In een relationeel model komen ze overeen met kolommen in tabellen; in andere modelleringsvormen vertegenwoordigen ze de kenmerken van objecten. Voor elk attribuutveld geldt dat het een naam heeft, een datatype en een waarde voor elke entiteit of instantie van de entiteit. Het datatype bepaalt wat voor soort waarden toegestaan zijn, zoals tekst, getallen, datums of booleans.

Naast datatype spelen constraints een rol: NOT NULL, UNIQUE, CHECK, DEFAULT; een attribuutveld kan ook een referentiële integriteit hebben via een foreign key die naar een sleutel in een andere tabel verwijst.

Eigenschappen van attribuutvelden omvatten onder andere lengte of precisie bij strings of numerieke velden, standaardwaarden, en eventuele enumeraties of domeinen waarbij een veld slechts enkele voorgedefinieerde waarden mag aannemen. Plekken waar mogelijk is, worden vaak grenzen gesteld met regels voor validatie en validatie op invoerpunten.

Voorbeelden: in een klantenregistratie kunnen attribuutvelden zijn zoals klant_id (integer, primary key, not null), voornaam (varchar(50), not null), achternaam (varchar(50), not null), email (varchar(100), uniek), geboortedatum (date) en actief (boolean, default true).

Gebruik en governance: attribuutvelden worden gedocumenteerd in een gegevenswoordenboek of metadata-store om semantische consistentie te waarborgen en hergebruik te stimuleren. Ze vormen de bouwstenen van data- en informatiesystemen en dragen bij aan datakwaliteit en interoperabiliteit.

Relaties en context: attribuutvelden verschillen van relatievelden die links tussen entiteiten representeren; attribuutvelden beschrijven eigenschappen van de entiteit zelf. In softwareontwikkeling kunnen ze ook objectvelden of JSON-velden zijn, afhankelijk van het model en de opslagtechnologie.