Home

afstandsmaatregelen

Afstandsmaatregelen zijn beleidsmaatregelen die erop gericht zijn de fysieke nabijheid tussen mensen te vergroten om de kans op overdracht van ziekteverwekkers te verminderen. Ze komen vooral voor tijdens gezondheidscrises zoals pandemieën en uitbraken, maar kunnen ook in andere situaties worden toegepast om druk op zorgsystemen te verlagen. Het doel is contacten te beperken zodat besmetting minder snel kan plaatsvinden. Typische maatregelen omvatten het bewaren van een minimumafstand tussen personen, beperkingen op bijeenkomsten en in openbare ruimten, en het organiseren van werk en onderwijs op afstand of met roosters die minder fysiek contact vereisen. Ook ingrepen in logistiek zoals eenrichtingsverkeer, gerichte routing en duidelijke markeringen dragen bij aan het behoud van afstand. In combinatie met andere maatregelen zoals ventilatie, handhygiëne en waar passend mondkapjes, vormen afstandsmaatregelen onderdeel van een bredere risicoreductiestrategie.

Toepassing en uitvoering verlopen doorgaans via overheden en organisaties die afwegingen maken op basis van epidemiologische

Effecten van afstandsmaatregelen zijn onder andere duidelijke vermindering van contactmomenten en ingezette transmissie, maar ze kunnen

signalen
en
risico-evaluaties.
Maatregelen
kunnen
regionaal
of
nationaal
gelden
en
zijn
meestal
tijdelijk
van
aard,
afhankelijk
van
de
ontwikkeling
van
een
crisis
en
de
beschikbaarheid
van
aanvullende
beschermingsmaatregelen
zoals
medische
behandeling
en
vaccinatie.
De
naleving
hangt
af
van
duidelijke
communicatie,
handhaving
waar
nodig
en
maatschappelijke
draagvlak,
terwijl
ook
rekening
wordt
gehouden
met
economische
en
sociale
consequenties.
ook
economische
en
sociale
lasten
met
zich
meebrengen
en
privacy-
of
bewegingsvrijheidsindicatoren
raken.
Evaluatie
en
tijdige
aanpassing
blijven
essentieel
om
proportionaliteit
en
effectiviteit
te
waarborgen.