additionaliteit
Additionaliteit is een beleidsbegrip dat de extra toegevoegde waarde van een subsidie of maatregel beschrijft: het gaat om de mate waarin de voorziene effecten pas ontstaan door het instrument, ten opzichte van wat er zonder de maatregel zou zijn gebeurd. Het concept wordt veel toegepast in milieubeleid, klimaatfinanciering, staatssteun en ontwikkelingssamenwerking. Bij de beoordeling wordt een baseline of counterfactual vastgesteld, zodat de realisatie van effecten zoals investeringen, energiebesparing of emissiereductie kan worden vergeleken met wat waarschijnlijk zou zijn gebeurd zonder de interventie.
Er bestaan verschillende vormen van additionaliteit. Operationele additionaliteit verwijst naar projecten of gedragsveranderingen die anders niet
In de praktijk speelt additionaliteit een sleutelrol bij EU-fondsen, nationale subsidies en klimaatmaatregelen. Voorbeelden zijn subsidies
Een belangrijk aandachtspunt is de methode: het vaststellen van de baseline en het counterfactual is complex