aardopwarmingspotentiaal

Aardopwarmingspotentiaal is een concept binnen milieuwetenschappen en klimaatkunde dat de potentie beschrijft van een stof om de aarde op te warmen over een bepaald tijdshorizon, uitgedrukt in relatieve termen ten opzichte van CO2. In veel Nederlandse bronnen functioneert het als vertaling of nabij begrip van global warming potential (GWP).

Definitie en relatie tot GWP

Het aardopwarmingspotentiaal meet hoeveel radiatieve forcing een stof veroorzaakt per eenheidmassa, over een gekozen tijdshorizon, ten opzichte van CO2. Het wordt vaak aangeduid als GWP op een bepaalde horizon (bijv. GWP100). Het idee is dat verschillende broeikasgassen een verschillende kracht en een verschillende verblijfstijd in de atmosfeer hebben, waardoor ze niet direct vergelijkbaar zijn zonder normalisatie aan CO2.

Berekening en tijdshorizon

Het aardopwarmingspotentiaal wordt berekend door de tijdafhankelijke radiatieve efficiëntie van een stof te integreren over de gekozen horizon en dit te delen door dezelfde integrale voor CO2. De formule varieert afhankelijk van de gebruikte modellen en aannames, maar het kernprincipe is vergelijking ten opzichte van CO2 over een vast termijn (bijv. 20, 100, of 500 jaar).

Toepassing en beperkingen

Aardopwarmingspotentiaal wordt veel toegepast in levenscyclusanalyse en klimaatbeleid om emissies van verschillende stoffen vergelijkbaar te maken via CO2-equivalenten. De waarde hangt af van het horizon, klimaatmodel en veronderstellingen over feedbacks en indirecte effecten; daarom zijn onzekerheden en verschillende choices van horizon gebruikelijk.

Zie ook

Global warming potential, radiatieve efficiëntie, CO2-equivalenten, klimaatmetrics.