levenscyclusanalyse

Levenscyclusanalyse (LCA) is een methodiek om de milieueffecten van een product, proces of dienst te beoordelen gedurende zijn gehele leven. Dit omvat de winning van grondstoffen, productie, distributie, gebruik, onderhoud en einde levensduur, inclusief hergebruik, recycling en verwijdering. Doel is om milieukosten in kaart te brengen en op basis daarvan verbeteringen en vergelijkingen tussen alternatieven mogelijk te maken.

Een LCA volgt doorgaans vier stappen: doel en afbakening, levenscyclusinventaris (LCI), levenscyclusimpactbeoordeling (LCIA) en interpretatie. Belangrijke concepten zijn de functionele eenheid, waardoor vergelijkingen mogelijk zijn, systeemgrenzen (bijv. cradle-to-grave, cradle-to-gate) en data-kwaliteit. Er bestaan verschillende benaderingen, zoals attributional LCA en consequential LCA, afhankelijk van of men huidige toestanden vastlegt of de gevolgen van besluiten op de markt en het gedrag van actoren analyseert.

De normen ISO 14040 en ISO 14044 beschrijven het raamwerk van LCA, met verdere normen die contextspecifieke toepassingen ondersteunen. Uitkomsten worden doorgaans gerapporteerd in milieucategorieën zoals broeikasgassen, verzuring, eutrofiëring, ozonlaagbescherming en hulpbronnenverbruik, uitgedrukt per functionele eenheid of via gerelateerde indicatoren voor specificaties of labels.

Toepassingen van LCA omvatten productverbetering, vergelijking van alternatieven, ondersteuning bij productontwikkeling en beleidsvorming. Het kan helpen hot spots te identificeren en gerichte maatregelen te prioriteren, terwijl waarden en onzekerheden in data en keuzes in afbakening de interpretatie van resultaten beïnvloeden.