Ziektekosten

Ziektekosten is een term uit de gezondheidszorg die verwijst naar de kosten die voortvloeien uit ziekte en medische behandeling. In economische en beleidscontext wordt het gebruikt om de financiële last van ziekten te beschrijven voor zowel individuen als de samenleving. Ziektekosten bestaan uit directe kosten, zoals ziekenhuisopnames, consulten bij artsen, medicijnen en medische hulpmiddelen, en uit indirecte kosten zoals productiviteitsverlies, ziekteverzuim en vroegtijdige pensionering. Soms worden ook immateriële kosten genoemd, hoewel die minder vaak in economische berekeningen voorkomen.

In Nederland speelt ziekte kosten een centrale rol binnen het systeem van zorgverzekeringen. De basisverzekering dekt doorgaans essentiële medische zorg, zoals huisartsbezoeken, ziekenhuiszorg en medicijnen. Daarnaast geldt een wettelijk eigen risico dat de verzekerde jaarlijks eerst zelf betaalt voordat de vergoeding van de zorgverzekering ingaat. Aanvullende verzekeringen kunnen extra kosten dekken die buiten de basis vallen. De term wordt ook gebruikt in bredere beleids- en economische context om de totale financiële belasting van ziekte te meten, en om kostenbesparende en kosteneffectieve zorg te evalueren.

Historisch gezien kent Nederland een geschiedenis van ziektefondsen die ziektekosten vergoedden. Sinds de invoering van de Zorgverzekeringswet in 2006 is de basisverzekering georganiseerd via private verzekeraars met een verplichte dekking. De term ziekte kosten blijft gebruikt in beleidsdialoog en economische analyses als aanduiding van de financiële impact van ziekte op individuen en de samenleving.