Vlakfiguren

Vlakfiguren zijn geometrische figuren die volledig in een vlak liggen en daardoor twee dimensies hebben: lengte en breedte. Ze worden begrensd door lijnen die recht te noemen zijn of gebogen. Vlakfiguren worden vaak onderverdeeld in polygone figuren, die uit een vast aantal rechte zijden bestaan, en gebogen vlakfiguren, zoals cirkels en ellipsen. Binnen deze groepen bestaan zowel regelmatige figuren (met gelijke zijden en hoeken) als onregelmatige figuren.

Voorbeelden van vlakfiguren zijn onder meer driehoeken, vierkanten en rechthoeken, parallellogrammen, trapezia en andere veelhoeken. Gebogene vlakfiguren omvatten cirkels, ellipsen en hun delen, zoals sectoren. Vlakfiguren kunnen convex zijn (elk lijnstuk dat twee punten van de figuur verbindt ligt volledig in de figuur) of-concaaf.

Een belangrijk deel van de studie van vlakfiguren gaat over afmetingen zoals oppervlakte en omtrek. De oppervlakte beschrijft hoeveel ruimte een figuur inneemt en kan worden berekend met verschillende formules, bijvoorbeeld: rechthoek A = lengte × breedte; driehoek A = 1/2 × basis × hoogte; parallellogram A = basis × hoogte; cirkel A = π × straal². De omtrek is de lengte van de grens en wordt voor veel figuren berekend als de som van de zijden; voor een cirkel is de omtrek 2π × straal.

Vlakfiguren vormen de basis van de meetkunde en worden bestudeerd in termen van symmetrie, congruentie en verwante concepten zoals gelijkenis en transformaties (verplaatsing, rotatie, spiegeling, schaalvergroting). Ze worden toegepast in onderwijs, ontwerp, landmeting en diverse praktische vakgebieden.