Verbranden

Verbranden is een Nederlands werkwoord met meerdere verwante betekenissen rondom vuur en hitte. In de meest algemene zin betekent het “iets in brand steken of laten branden” en kan het zowel transitief als intransitief worden gebruikt. Transitiviteit voorbeeld: iemand verbrandt hout in een kampvuur. Intransitiviteit voorbeeld: het vuur verbrandt snel. Zich verbranden is een reflexieve vorm en duidt op jezelf brandwonden oplopen. Verbranding kan ook verwijzen naar het proces van incinereren in een industriële of afvalbeheercontext.

Etymologisch komt verbranden van het woord brand, met het voorvoegsel ver-, dat verdichting of intensivering kan aanduiden. Het werkwoord wordt in vaktermen en alledaags taalgebruik toegepast, variërend van koken en schrobben tot wetenschappelijke beschrijving van chemische processen en medische aandoeningen.

In de wetenschap en techniek verwijst verbranden vaak naar verbranding: een chemische reactie waarbij eenBrandstof reageert met een oxidator (meestal zuurstof) onder salida warmte; hierbij ontstaan doorgaans warmte en licht en worden verbrande stoffen zoals kooldioxide en water gevormd. In afvalbeheer wordt verbranden ook gebruikt als synoniem van incinereren, een methode om materiaal kwijt te raken door verbranding, met aandacht voor milieueffecten zoals emissies.

Medisch gezien verwijst verbranden naar brandwonden: letsels van de huid door hitte, chemicals, straling of elektriciteit. Brandwonden worden geclassificeerd naar diepte (eerste- tot derdegraads), met behandeling gericht op verkoeling, wondzorg en pijnstilling; ernstigere gevallen vereisen medische zorg en mogelijk tetanusprofylaxe.

Preventie van verbranding omvat voorzichtigheid rond open vuur, gebruik van beschermingsmiddelen, brandsignalering en adequate eerstehulp bij incidenten.