Ventilatieverliezen

Ventilatieverliezen zijn de energieverliezen die ontstaan door de vervanging van binnenlucht door buitenlucht. Ze treden op bij zowel bewuste ventilatie via een ventilatiesysteem als bij onbedoelde luchtverliezen door kieren en openingen in de gebouwschil. Het temperatuurverschil tussen binnen en buiten drijft deze warmteoverdracht aan. In berekeningen voor energiebalans en energielabels vormen ventilatieverliezen doorgaans een belangrijke component van de totale verwarmingsvraag.

Berekening en betekenis: de warmtestroom door ventilatie kan worden uitgedrukt als Qdot_vent = ρ * Qv * cp * ΔT, waarbij ρ de luchtdichtheid is, Qv het volumestroomniveau van aangetrokken buitenlucht, cp de specifieke warmtecapaciteit van lucht en ΔT het temperatuurverschil tussen binnen en buiten. Ook kan de formule Qdot = ṁ * cp * ΔT worden gebruikt, met ṁ als massastroom ( ṁ = ρ * Qv). Ventilatieverliezen omvatten zowel infiltratie (ongecontroleerde luchtdoorstroom) als afvoer–aanvoer van lucht via mechanische systemen. Het rendement van ventilatiesystemen met warmte-terugwinning kan deze verliezen aanzienlijk beperken.

Maatregelen en bestrijding: het vergroten van de luchtdichtheid (isolerendheids- en kierafdichting) vermindert onbedoelde infiltratie. Geïntegreerde, gebalanceerde ventilatie met efficiënte warmte-terugwinning verlaagt netto verlies door warmteoverdracht. Demands gericht ventilatie (afhankelijk van bezetting en CO2-niveaus) voorkomt overmatig ventileren. Het correct dimensioneren en aansturen van kanalen en ventilatoren, en regelmatige onderhoud van systemen, dragen bij aan lagere ventilatieverliezen.

In bouwvoorschriften en energierapportages worden ventilatieverliezen meegewogen bij het bepalen van de energieprestatie van een gebouw en het bijbehorende energielabel.