Succesindicatoren

Succesindicatoren zijn meetbare staven die aangeven in hoeverre een doelstelling is bereikt of een activiteit succesvol is uitgevoerd. Ze vormen een instrument voor het monitoren, evalueren en verantwoorden van beleid, projecten of bedrijfsvoering. In tegenstelling tot algemene prestaties richten succesindicatoren zich op concrete resultaten die relevant zijn voor betrokkenen.

Veelgebruikte typen zijn outputindicatoren (wat is geleverd), outcome-indicatoren (de effecten voor gebruikers of de samenleving), procesindicatoren (de uitvoering en efficiëntie) en inputindicatoren (de toegewezen middelen). Indicatoren kunnen ook worden onderverdeeld in leading indicators (vroegtijdige signalen) en lagging indicators (achteraf meetbaar).

Bij het ontwikkelen van succesindicatoren worden doelstellingen SMART geformuleerd, waarna indicatoren worden gekozen die verifieerbaar zijn en verband houden met die doelstellingen. Er wordt bepaald welke data nodig is, wie verantwoordelijk is, hoe vaak gemeten wordt en welke normen of targets gelden.

Indicatoren worden gebruikt voor monitoring, evaluatie en leren; ze dragen bij aan transparantie en besluitvorming, zowel in bedrijfsleven als overheid en non-profit.

Voorbeelden zijn onder meer klanttevredenheidsscore, levertijd, kosten per eenheid, omzetgroei, marktaandeel en slagingspercentages van programma's.

Betrouwbaarheid, validiteit, volledigheid en actualiteit zijn cruciale kwaliteitsaspecten. Indicatoren kunnen het gedrag beïnvloeden en leiden tot ongewenste bijeffecten; daarom is ook aandacht voor de context en mogelijke perverse incentives nodig.

Zie ook: KPI, prestatie-indicator, balanced scorecard, evaluatie, logische model.