Solvabiliteitskapitaalvereiste

Solvabiliteitskapitaalvereiste, vaak afgekort als SCR, is in de Europese Solvency II-regelgeving het bedrag aan kapitaal dat een verzekerings- of herverzekeringsonderneming minimaal moet aanhouden om gedurende een jaar voldoende solvabel te blijven. Het SCR vertegenwoordigt het solvabiliteitsniveau dat nodig is om de risico’s van de onderneming te dragen met een waarschijnlijkheidsniveau van 99,5 procent, oftewel onder stressomstandigheden.

Berekening vindt doorgaans plaats op twee manieren: via de standaardformule die door de regelgeving wordt voorgeschreven, of via een intern model dat door de toezichthouder is goedgekeurd en dat de specifieke risicoprofiel van de onderneming weerspiegelt. De standaardformule verdeelt risico’s in modules zoals leven en gezondheidsrisico’s, niet-leven risico’s, markt-, krediet- en operationeel risico, met onderlinge correlaties tussen deze factoren. Een intern model kan complexere en op maat gesneden risicoposities toelaten.

Het SCR dient samen met het beschikbare eigen vermogen (own funds) als basis voor de solvabiliteitsbeoordeling. Een onderneming moet voldoende eigen vermogen hebben om het SCR te dekken; bij onderdekking kunnen toezichthouders ingrijpen. Daarnaast is er een minimumkapitalvereiste (MCR) dat als ondergrens dient en een separate toezichthoudende laag vormt.

In de praktijk onderstreept het SCR het risicogedreven karakter van Solvency II en ondersteunt het verantwoord bestuur, risicomanagement en openbaarmaking. De uitvoering en rapportage vallen onder nationale toezichthouders binnen de EU, met voortdurende aandacht voor governance, stresstests en periodieke evaluatie van het risicoprofiel.