Schenkingen

Schenkingen zijn vrijwillige overdrachten van vermogensbestanddelen van een schenker aan een begiftigde, zonder tegenprestatie of onder vooraf afgesproken voorwaarden. Het kan gaan om geld, maar ook om roerende of onroerende goederen. Schenkingen vinden doorgaans tijdens iemands leven plaats en dienen vaak als middel voor familiale planning of het ondersteunen van derden.

Juridisch kent schenking verschillende vormen. Voor onroerend goed is meestal een notariële schenking vereist; bij geld of roerende goederen volstaat een schriftelijke overeenkomst, maar een notariële akte vergroot de zekerheid en kan fiscale voordelen bieden. Een schenking kan onvoorwaardelijk zijn of onder voorwaarden plaatsvinden, bijvoorbeeld met een terugkeerbeding of een voorwaarde die vervalt bij overlijden.

Fiscaal kan een schenking schenkbelasting opleveren voor de ontvanger. De hoogte van de belasting en de toepasbare vrijstellingen hangen af van de relatie tussen schenker en begiftigde en van de hoogte van de schenking. Er bestaan jaarlijkse en éénmalige vrijstellingen en specifieke regelingen voor bepaalde doeleinden (bijvoorbeeld schenking aan kinderen, studiekosten of woning). Bij grotere overetaans blijft aangifte vaak vereist.

Administratief is het verstandig om schenking goed documentair te regelen: bewaar betalingsbewijzen en, indien mogelijk, maak een schenkingsovereenkomst of notariële akte. Een schenking kan een instrument zijn in erfplanning, omdat zij een deel van de nalatenschap kan vermijden of beperken.

Schenkingen aan goede doelen of ANBI-organisaties kunnen eveneens fiscale voordelen opleveren in de vorm van giftenaftrek, afhankelijk van de geldende regels. Bij internationale schenkingen kunnen extra regels en meldingsplichten spelen; advies van een notaris of fiscalist is aan te raden.