SMEDmethodiek

SMEDmethodiek is een lean manufacturing methode die is ontwikkeld om de wisseltijd (change-over) van machines en processen aanzienlijk te verkorten. Het doel is productie flexibeler te maken door sneller tussen verschillende producten of varianten te wisselen, waardoor kleinere partijgroottes en kortere doorlooptijden mogelijk worden en stilstand wordt verminderd.

Geschiedenis en context: SMED werd in de jaren vijftig ontwikkeld door Shigeo Shingo binnen het Toyota Production System. Het heeft sindsdien een grote invloed gehad op productiesystemen wereldwijd en wordt toegepast in industrieën waar snelle productchanges en hoge flexibiliteit vereist zijn.

Kernprincipes: SMED maakt onderscheid tussen interne en externe setup. Interne setup is volledig uitgevoerd terwijl de machine stilstaat, externe setup kan vooraf gebeuren terwijl de productie doorgaat. Het doel is om externe handelingen te maximaliseren en interne handelingen te verkorten, door handelingen te converteren naar externe, inefficiënties te elimineren en waar mogelijk te standaardiseren.

Methode en fasen: in de praktijk volgen teams vaak een stappenplan dat onder meer bestaat uit het observeren en registreren van de huidige setup, classificeren van handelingen als intern of extern, converteren van interne naar externe handelingen, vereenvoudigen en standaardiseren van de resterende handelingen, en vervolgens implementeren en evalueren. Continue verbetering en training van betrokken medewerkers zijn essentiële onderdelen.

Toepassingsgebied en effecten: SMED wordt toegepast in productie- en machine-omgevingen, waaronder werktuigwisselingen, assemblagelijnen en toolingwissels. De belangrijkste effecten zijn kortere change-overs, hogere productiesnelheid, lagere voorraden en betere capaciteitsperspectieven bij variabele vraag. Uitdagingen kunnen investeringen, training en het veranderen van werkwijzen vereisen.