Rendementsstrategie

Rendementsstrategie is een term die wordt gebruikt in financiën om een weloverwogen plan te beschrijven dat gericht is op het realiseren van een bepaald niveau aan rendement op investeringen. Het gaat doorgaans om het combineren van activakoersallocatie, selectie van effecten en risicobeheer met als doel de rendementen te optimaliseren over een vastgestelde horizon, terwijl rekening wordt gehouden met kosten, belastingen en liquiditeitsbehoeften.

Belangrijke elementen van een rendementsstrategie zijn onder meer het definiëren van doelrendementen, het vaststellen van risicobereidheid en tijdshorizon, en het kiezen van geschikte activaklassen (zoals aandelen, vastrentende waarden, real assets en alternatieven). Het proces omvat ook bepaling van wegingen, periodieke herbalanceering en implementatie van controles om neerwaarts risico te beperken. Daarnaast spelen kostenbeheersing en fiscale optimalisatie een rol bij het realiseren van netto rendementen.

Benaderingen binnen rendementsstrategieën variëren van passieve index- of index-tiltstrategieën tot actieve portefeuillebeheer, factor- of kwantitatieve benaderingen en systematische handelsregels. Andere overwegingen zijn hefboomgebruik en hedging, die de potentiële rendementen kunnen vergroten maar ook het risico serieus verhogen. Een rendementsstrategie vereist doorgaans governance, duidelijke beleidslijnen en regelmatige evaluatie.

Prestaties worden gemeten aan de hand van absolute en relatieve resultaten, evenals risicogecorrigeerde maatstaven zoals de rendement-klasse, Sharpe-ratio en drawdown. Voorbeelden van gebruikers zijn particuliere beleggers, pensioenfondsen, en instellingen zoals universiteitsfondsen. Rendementsstrategieën zijn niet gegarandeerd en zijn onderhevig aan marktomstandigheden, kosten en modelleringrisico.